Eind inzicht :(:)

Sorry Sorry Sorry, Ik heb gewoon meer dan 4 weken lang niks van me laten horen, 28 mei was de laatste:S Vooral tegenover me beide oma’s sorry!! Ik heb een hoop te vertellen dus bereid u voor wanneer u dit wil gaan lezen. Het kunnen behoorlijk wat tekst worden maar waarschijnlijk is dit ook alweer de laatste weblog. Misschien volgende week nog 1. Maar aanstaande zondag heb ik nog maar een week te gaan!! Ik vind het supertof om jullie allemaal weer te zien maar had liever gehad dat jullie allemaal even hierheen kwamen om jullie hier mee te laten genieten.
Volgens mij heb ik het tot nu toe in elke weblog nog gezegd maar de tijd vliegt echt om. Elke keer wanneer het weekend weer aanbreekt, krijg ik hier weer een vakantiegevoel. In Nederland zal dit helaas snel over zijn  Soms ben ik bang dat wanneer ik in Nederland kom, het alleen maar een droom lijkt of ik in Suri ben geweest. Wat zal ik nog vaak terug denken aan dit land!!

Vorige week donderdag hebben we onze stage afgerond. We zijn nog foto’s wezen maken in het ziekenhuis om aan jullie in Nederland te laten zien hoe het er hier uit ziet. Helaas kan dat niet met mijn fototoestel die nog steeds kapot is, wat soms wel erg vervelend is. Me laatste 3 weken heb ik doorgebracht op de operatiekamer. Echt superinteressant. Zo heb ik 2 keizersneeën mee mogen maken. Eigenlijk heel bizar als je een baby uit een buik ziet komen. Ook heb ik een open hart operatie mee mogen maken. Het interessante bij deze operatie was dat deze meneer slechte venen in zijn benen had dus moest de arts op zoek naar venen ergens anders in het lijf en dat werd de thoraxwand. Het was een Nederlandse arts die deze operatie uitvoerde. Ik mocht hem alles vragen dus daar heb ik ook zeker gebruik van gemaakt. Na de operatie nog even met de arts over het land, werk, ziekenhuis en nog wat andere dingen gepraat. Leuk gesprek. Ook met de perfusionist had ik nog voor de operatie gesproken. Hij vertelde ook dat ze in Nederland een veel grotere hart/longmachine hebben maar dat ze in beide landen dezelfde resultaten moeten halen. Toch is het mooi om te zien met hoe weinig materiaal, toch nog zoveel kunnen bereiken. Ik keek er wel een beetje van op dat ze hier nergens in Suriname transplantaties uitvoeren. Verder heb ik in de weken op de operatiekamer nog een besnijdenis, borstamputatie, navelbreuk, oogoperaties, gezwel aan de kaak, curretages, scopie aan de knie, breuken die worden recht gezet met platen en schroeven, bloedingen bij oude herstelde breuken, baarmoeder verwijderen, operatie van Wertheimer, buitenbaarmoederlijke zwangerschap, hielspoor, rugoperaties, beenamputatie gezien. Ontzettend interessant om dit allemaal mee te mogen maken. Op onze laatste dag hebben we ook nog een keizersnee mee mogen maken en daarna ons eindevaluatiegesprek gehad. Na het eindevaluatiegesprek hebben we onze stagebegeleidster getrakteerd op een lunch. Was erg gezellig.

Verder over salsa. Ik had jullie dacht ik ook nog niet verteld over het afdansen van semi-gevorderd. Me salsa leraar had me er nog op gewezen dat ik niet me hoofd moet buigen wanneer ik draai. Ik ben geneigd dit te doen omdat de gevorderden waarmee ik dans bijna altijd kleiner zijn en ze daardoor hun arm heel ver uit moeten strekken. Hij zei tegen mij dat dat er echt niet uitziet ;) Ik hoopte dus al dat ik met afdansen een lange danspartner zou krijgen. Kreeg ik dus echt gewoon de allerkleinste  Het dansen ging ons allemaal best redelijk af en we waren dan ook alle 5 geslaagd  Nu zijn we bezig met gevorderden les. Deze lessen vallen op woensdag en op zaterdag. Zaterdag komt vaak moeilijk uit omdat we dan al weekendplannen hebben maar woensdag ben ik altijd nog wel geweest. Het gaat dan echt supersnel en is soms zo moeilijk om bij te houden. Toch vond ik het vorige week erg leuk en vanavond mag ik gaan dansen. Vanochtend ook weer geweest. Zo leuk...Ook omdat we nu steeds meer contact hebben met de Surinaamse gevorderden en dat is gewoon wel heel gezellig. Dan is het echt zo jammer om terug te gaan, net wanneer je zo leuk contact krijgt met de mensen!!

Om nog even verder op het dansen te gaan. Ik had jullie ook nog niet verteld over het weekend in Nickerie wat ook alweer enige tijd geleden plaatsvond. Op een vrijdagmiddag om half 4 gingen we weg. Het vervelende was nog dat die hele dat hadden we al geen stroom dus we konden niet douchen en we hadden ook geen water. Gebeurd hier trouwens vaker dat de stroom uitvalt. Soms echt een aantal uren!! Ook de wasmachine deed het niet. Toen hebben we maar ouderwets met waskommen gebaad want we hebben in huis 1 kraantje dat blijft het altijd doen. Onze salsaleraar ging in Nickerie latinworkshops geven met verschillende dansen. Wij als leerlingen mochten mee om te helpen en ook gingen er veel gevorderden (surinaamse) dansers mee. We vertrokken met de bus op weg naar Nickerie waar we in de avond aankwamen. Leuke busreis, jammer genoeg had ik alleen een plekje op zo’n opklapbaar stoeltje en daar kan je echt geen kant op. Je heb geen hoofdsteun, je kan niet naar voren leunen en moeilijk opzij. Maar gelukkig zaten er gezellige mensen om me heen. Daar aangekomen kregen we ons verblijf te zien. We sliepen in een gehuurd huis met grote kamers. Wij sliepen met 7 mensen op een kamer waaronder 2 jongens en 5 meisjes. Verder die avond lekker thuis gebleven. Nog wel met ze alle mensergerjeniet en kaartspellen gedaan. De volgende ochtend moesten we vroeg op omdat de workshops vroeg begonnen. Gelukkig was er en behoorlijke opkomst, waaronder ook een aantal bakra’s. Nickerie ligt trouwens helemaal in het westen van Suriname. Ze noemen het ook wel de 2e stad van Suriname. De hele dag zijn we bezig geweest met de workshops. ’s Avonds zijn we nog naar een poolcafe geweest met ze alle waar ze voor ons salsa en merenque muziek draaiden. ’s Nachts nog een lange tijd zitten praten in de woonkamer en daarna lekker gaan slapen. Bij dit tripje waren dus ook veel Surinaamse gevorden mee en t leuke is toch wel dat je op die tripjes de jongens echt een beetje leert kennen, al blijven het echte Surinamers hoor ;)!! De volgende ochtend moesten we weer vroeg op om vervolgens weer terug naar Paramaribo te reizen. Ook de busreis had ik weer een klapstoeltje. De eerste keer had ik geruild met Johan omdat hij nog langere benen heeft en op de terugreis wilde ik voorin gaan zitten maar dat plekje was net bezet voor mij.
Lekker interessant!!!! ’s Avonds was er nog LatinOnSunday in Broki (onze dansschool). Daar zijn we ook nog even naar toe geweest. Ze gaven daar wel een paar leuke kleine optredens weg.

Vorige week zijn we naar de jeugdienst geweest van de Tabernacle of Faith and Love. Daar was een Nederlandse spreker van nog maar 20 jaar. Erg leuk. Na de dienst hebben we hem ook nog even gesproken. Hij woont gewoon in de buurt van Rotterdam en zit in Rotterdam op school. Zo is de wereld toch weer erg klein. De volgende ochtend zijn we weer naar dezelfde kerk geweest. Die ochtend sprak de vader van de Nederlandse spreker.

Verder hebben we dan nog onze wekelijkse bezigheden zoals:
• Zondagavond capoeira en Surinaamse jongens ;) kijken.
• Uiteten bij Zanzibar/Pannenkoekenhuis/Suriani/Braziliaan/Dumpling/’t Vat/Jasmine/Waterkant/Mac Donalds/Rotishop/Rivierkant en Warung.
• Ijsjes eten bij Tangelo.
• Salsadansen op donderdagavond in boonoonoos.
• Af en toe bezoek krijgen van Eel en Giermo (oude buurjongen).
• Voorpret houden bij La Caff.
• Broodjes gezond eten met Marije.
• Hangmatten met Els (helaas is dit nu voorbij).
• Lunchen bij Zus&Zo.
• Stappin in ZsaZsaZsu/ Starzzz/ La Caff/ Millenium/ Boonoonoos. Millenium zijn we nog niet geweest maar hopen we volgende week eindelijk heen te gaan.
• (Kaart)spellen doen op het balkon met mijn huisgenoten en nog winnen ook (A).
• Tutten met alle meiden uit het huis, inclusief de jongens, voordat we uitgaan. Inclusief opgemaakt worden en me haar laten doen.
• Geen kledingskeuzes kunnen maken met de meiden.
• Salsa lessen volgen met Anne ( Wij zijn toch wel de echte volhouders;))
• Meneer M……Ja lang verhaal. Deze meneer woont schuin tegenover ons in een piepklein huis. Hij heeft lange tijd in het gekkenhuis gewoond, zoals hij zelf zegt. Waarschijnlijk is hij nu weer opgenomen want we hebben hem al enkele dagen niet gezien. Pas ging het erg slecht met hem. Dan loopt hij in ze onderbroek over straat en roept hij dat god is e.d. Pas leek het ook of een psychos had gehad want toen we dachten dat hij daaruit was leek hij heel moe. Soms kan hij weer erg vrolijk zijn en vanalles aan ons geven zoals kokosnoten en schriftjes. In die schriftjes staan echt te erge dingen. Hij loopt altijd met een boodschappentasje en vaak een flesje cola. Soms loopt hij een nacht lang voor het huis sinterklaasliedjes te zingen. Zo moeilijk omdat je gewoon niet weet wat er in die man z’n hoofd omgaat.


Helaas hebben we 2 weken terug afscheid moeten nemen van Anaa en Els. Het laatste weekend zijn we nog met ze naar Republiek geweest. Republiek ligt ongeveer een uur buiten de stad. Het lijkt een beetje op een groot natuurpark met huisjes en hutjes. Moeilijk te omschrijven. Via een taxichauffeur zijn we daar gekomen. Hij nam 2 vrienden mee. 1 om te komen en 1 voor het vervoer. We konden daar zwemmen en in de middag hebben we een bootje gepakt en zijn we gaan varen. Johan en ik hadden al voorgenomen om de boot om te laten slaan. Zo gezegd, zo gedaan. Wij flink wiebelen en uiteindelijk is het gelukt. Niet iedereen vond het leuk maar wij hadden de grootste lol. ’s Avonds viel daar de stroom nog uit waardoor iedereen al vroeg ging slapen. Johan nog even uit bed geduwd ;). De volgende ochtend een heerlijk ontbijt gekregen en met nog in de hangmat gerelaxed met Els en daarna gezwommen. Vervolgens weer op weg naar huis. Bij Harvey (taxichauffeur) in de auto. Ontzettend gelachen wanneer hij na ging doen hoe zijn zus auto reed. Het mooie was nog wel dat hij in een leenauto reed, maar wat een leenauto was dat zag. Echt alles ontbrak gewoon. We dachten later dat alleen de klok het bleek te doen maar zelfs die liep niet goed....

Gelukkig hebben Anne en ik ook onze klinische les gegeven. Dus dat is eindelijk ook afgerond. Het heeft een lange tijd geduurd maar uiteindelijk zijn we er aan begonnen. Onze stagebegeleidster had gevraagd om het over Gordon te doen. Dit is een verpleegmethode. De leerlingen krijgen er wel les in maar helaas word het nog te weinig gebruikt op de afdelingen. Ons werd gevraagd om hun meer te motiveren om het toch te gaan gebruiken. Helaas was er in het begin erg weinig op komst maar later kwamen er gelukkig toch nog wel wat zusters. Ons doel is toch wel redelijk bereikt want we maakte behoorlijk wat los en daardoor ontstond ook wel wat discussie. Ik hoop dat ze het nu ook wat meer gaan gebruiken op de afdeling.

Het laatste wat ik jullie nog wil vertellen is over de scootertrip. Afgelopen weekend hebben we scooters gehuurd voor 2 dagen om in en rond Paramaribo rond te touren. We hadden al wel een overnachting geregeld in het kindertehuis in Alkmaar. We hebben wel wat pech gehad. Toen we wegreden reden we eerst al een blokje om dus kwamen we weer bij de winkel uit. Vervolgens enkele honderden meters verder vielen er 2 scooters uit, zo ook die van mij. Niet meer aan de praat gekregen dus wij weer helemaal terug gelopen nar de winkel. Daar kreeg die beste meneer ze zo weer aan de praat. Wij weer verder gereden. Toen viel helaas Marije v Es. Gelukkig viel de schade mee maar was ze alleen erg geschrokken. Verder op viel mijn scooter weer uit en hebben we naar de winkel gebeld. Hij zou naar ons toe komen. Mijn scooter kon niet meer gemaakt worden en hij vroeg me of ik het op zijn schakelbrommer wilde proberen. Ik ging de uitdaging aan. Het ging me best goed af. Erg leuk zo’n ding. Gelukkig reed hij nog mee tot aan de brug. En die brug.........echt geweldig!! Het is een hele hoge brug zodat de boten er onder door kunnen en als je dan boven op die brug tuft met me brommertje. In 1 woord: GEWELDIG!! We zijn door Tamanredjo gereden. Vervolgens nog naar ‘De Plantage’ geweest. Echt net een paradijsje. Voormalige cacaoplantage en nu hebben ze er een resort gebouwd. Echt prachtig. Vervolgens doorgereden naar Alkmaar. Net aangekomen in Alkmaar viel Johan zijn scooter uit. Geen probleem, was al vaker gebeurd. Even met rust laten en dan weer verder crossen. Maar helaas hij ging niet meer aan de praat. We hebben bij een huis achter moeten laten en de scooter zou opgehaald worden. Johan moest dan maar bij mij achterop. Vervolgens mocht ik eindelijk een keer voorop en toen trok ik ze er allemaal uit. Geweldig als je zo hard gaat op zo’n ding. In Alkmaar overnacht naast het kindertehuis. Een echtpaar heeft daar een kindertehuis met 68 kinderen van gebroken ouders. Echt prachtig om te zien hoe al die kinderen daar aan het spelen waren. ’s Avonds nog de zangdienst bij gewoond van het kindertehuis. Toen we in het dorpje gingen eten, kwamen we nog een Rotterdammer tegen. Zo vreemd. Volgende ochtend weer vroeg op pad om richting Groningen te gaan. Daar uiteindelijk aangekomen even wat gegeten en vervolgens weer richting Paramaribo. We volgden het bordje maar helaas klopte dit niet. Zo begon het ook nog eens keihard te regen maar Johan en ik konden er nog best om lachen. Ik zag nog een schildpadje lopen aan de kant van de weg. Dat maakten onze dag weer helemaal goed. Eindelijk in Parbo aangekomen allereerst me warme trui aangetrokken want het was zo koud. Uurtje later weer weggereden om door de stad te touren en even wat te gaan eten en bij capoeira kijken. Helaas moesten we ze maandagvroeg weer inleveren. Met weinig moeite kregen we gelukkig alle borg en huur van Johan zijn scooter weer terug.

Afgelopen tijd ook nog weer 2 slaapfeestjes gehouden. 1 met Johan. Ik sliep in me hangmat op het balkon en hij op mijn matras op het balkon. Compleet met Fernandes en chips. Helaas viel meneer snel in slaap. ’s Nachts nog weer wakker geworden van Meneer M. Hij was zo aan het schreeuwen. Tweede slaapfeestje was samen met Marije v Es. Beide sliepen we op ons eigen matras. Hier kan dat zo leuk. Lekker op het balkon. ’s Nachts is het ook nog boven de 20 Graden.

Verder pas me gezicht vreselijk verbrand. Ik had 4 uur lang in het water gelegen in het zwembad op een luchtbed. Ik heb het geweten. Mijn bruine kleurt is voor de zon verdwenen 

Ik laat het hier even bij. Zowizo is me inspiratie echt op!! En verder heb ik weinig meer te vertellen.

Wie nog foto’s wil zien, ze staan op: http://s160.photobucket.com/albums/t197/zustersinsuri/

Tot snel

A Boemmmmmmmm

Liefs vanuit Suri