This is Africa

Yoga (hallo),

Biaibo? ( Hoe gaat het?)
Jokuna ( Met mij gaat het goed)

Eyalama ( dank je wel) voor al jullie medeleven en interesse in mij.

Vandaag zondag 5 februari, de dag dat mijn 3 kleine broertjes alweer 18 jaar werden. Hen telefonisch kunnen feliciteren en ook mijn beide oma's nog gesproken. Erg leuk.

Vanmorgen eindelijk voor het eerst naar de kerk geweest. Alle andere zondagen lag ik te slapen na mijn nachtdienst of had ik een dagdienst vanaf 7u tot 15u en doordat we zondag onze eigen maaltijden verzorgen en daarnaast nog de baby's is er dan geen tijd om mee te gaan. Helaas besloot Els vanmorgen om niet te gaan vanwege pijn in haar voet. Simon vertelde mij dat ik naar een kerk in de buurt kon gaan maar ik zag het niet zitten alleen totdat er ook nog 2 andere collega's gingen. Met hun meegegaan. Vanwege de hitte en aangezien we moesten lopen gekozen voor de dichtsbijzijnde kerk. Daar aangekomen bleek de eerste sessie welke om half8 's morgens begonnen was nog niet afgelopen. Vervolgens ging gelijk dienst 2 van start. De kinderen zijn hier gewend na het avondeten te zingen, vele liederen herkende ik daardoor ook in de kerk. Maar waar de kinderen hier springen, dansen, draaien, zwaaien enz, doen de volwassenen hier vrolijk mee. Ook dansen ze hier alleen vanaf je heupen en hou je je bovenlichaam stil. Ik was de enige blanke dus door de kinderen zeer ongegeneerd aangegaapt. Er sprak een man in het Engels welke erg enthousiast was en het daardoor al moeizaam te volgen was en daarnaast stond dan ook nog een man welke direct naar het Ateso vertaald. Na een uur hielden we het voor gezien want mijn 2 collega's moesten nog collecteren voor de bruiloft van een andere collega en om 13u moesten zij alweer aan het werk.

Elke 2 weken hebben we op zondagmiddag om 14u werkoverleg maar dit ging niet door vanwege Els haar stemming. Ze had wat dingen gevraagd, waar geen gehoor aan gegeven werd.

Nu weer nachtdienst. Ze blijven pittig nachtdiensten hier aangezien uitslapen en in de middag slapen moeizaam gaat door de hitte en de buitenspelende kinderen en je begint hier al om 18u. Straks slapen en weer om 15u beginnen tot 21u en dinsdag weer om 7u.

Afgelopen week met baby Ruth terug geweest naar het orthopedisch centrum in Kumi ter controle. Daar er nog steeds geen power wss werd het gips eerst week gemaakt in water en vervolgens met een mes opengesneden. Operatie lijkt geslaagd. Nu nog voor 3 maanden haar spalk dragen welke zij al had.

Dan lijkt haar andere probleem toegenomen waar ik eerder over vertelde dat zij waarschijnlijk in het verleden misbruikt en zij geen rectum lijkt te hebben. Ze lijkt nu een ontsteking te hebben want ze vergaat van de pijn wanneer ze ontlasting krijgt. We kregen in het orthopedisch centrum van de arts een naam mee van een andere arts waar Els afgelopen donderdag geweest is. Ook is zij nu gestart met aidsremmers en daar moet zij over 2 weken voor terug komen. Momenteel word ze behandeld voor de pijn en over 2 weken komen we terug voor haar medicatie maar ook bij de arts om te kijken of een operatie nodig is. Er werd al gesproken over een mogelijk stoma maar dit is niet haalbaar voor de Ugandese staff om hiermee te werken en ook niet wanneer zij terug gaat naar haar moeder. Heel triest verhaal, het meisje is nog geen jaar oud maar we vertrouwen erop dat God ook voor haar een plan heeft.

Christine 1 bleek malaria te hebben waar zij erg ziek van was. Nu had zij ook weer last van trillingen. In het verleden heeft zij toxoplasmose gehad. Zij is hiervoor behandeld met septrim. Eerst werd gedacht dat er geen test konden worden uitgevoerd, behalve in Kampala, zo'n 6 uren rijden maar toen had Els contact opgenomen met Uganda Care in Soroti en zij bleken de allereerste test bij Christine te kunnen doen. Negatief, helaas want anders wisten we hoe te behandelen. Deze week gaan we naar een ziekenhuis in Mbale, hier 2uren vandaan, om een CTscan te laten maken. Ik mag weer mee :).

Baby Patrick en baby Bernard beide aan de sondevoeding maar doen het erg goed. Zij worden elke 2 dagen gewogen. Groeien en krijgen ook steeds meer melk toegediend. Bernard woog toen hij binnenkwam 1 kilo maar inmiddels lijkt hij ook goed van de fles te kunnen drinken dus mogelijk kunnen zij deze week af van hun sonde. Baby Musa is gestart. Hij kwam binnen als zeer grote baby van ruim 3 kilo waarbij de geboorte helaas zijn moeder is overleden maar bleek nu in 1 week tijd, elke zondagmorgen word iedereen gewogen, ruim 500 gram te zijn afgevallen. Hij is gestart met sondevoeding maar moet mogelijk nog een infuus omdat hij momenteel veel vocht verliest door de diarree. Zijn familie is hem al op komen zoeken en bleven lang op bezoek. Mooi om te zien.

Morgen maandag 6 februarui word er weer een nieuwe baby gebracht vertelde Els vandaag en baby Asianut gaat terug naar haar familie. Zij zou eerst vrijdag opgehaald worden maar Els werd om 4u 's nachts gebeld dat ze maandag komen. Dit meisje kwam ook zeer klein binnen.

Het leven is momenteel druk in Amecet.

De oudere kinderen hebben hun eerste schoolweek erop zitten. Vol enthousiasme stonden zij de eerste schooldag al veel te vroeg klaar. Els heeft hen erop gewezen dat zij de andere dagen tot minimaal 6u in bed moeten blijven liggen. Mooi om de uniformen te zien met bijpassende sokken. Helaas is de schoolbus nog niet klaar dus elke ochtend rijdt Els samen met nog 2 andere mannen de kinderen naar school toe. Els heeft een busje voor 8 personen maar zij krijgt het voor elkaar om er 27 kinderen in te vervoeren.Op donderdag haalt zij de kinderen op en zij had toen een kindje welke niet wist waar hij woonde maar gelukkig wist 1 van de andere mannen het wel dus bracht hij haar thuis. Vele komen rond het middaguur terug, zij kleden zich dan om, lunchen met de wel beroemde posho en buine beans en gaan daarna rusten. Mooi om te zien wat voorpret al met hen deed toen vooraf de schriften en pennen werden uitgedeeld.

Jeugd met een Opdracht, de stichting, heeft 2 scholen hier in Soroti. Zij hebben op beide scholen personeel maar er werken ook Ugandese docenten. Er gaan meer dan 300 kinderen naar deze scholen. En er worden 40 weesjes gesponsord om naar school tek unnen gaan.

Voor degene die Facebook hebben, hebben nog een bijzonder vrolijke mooie foto van baby Desmond kunnen bewonderen. Het is dat hij familie heeft om naartoe terug te gaan maar anders mocht hij mee in mijn Kipling tas. Wat kan dat mannetje mooi lachen

Verder heeft Rose 2 een erg moeizame start gehad. Zij is anderhalf en afgelopen december is haar moeder overleden. Haar moeder gaf tot aan haar dood borstvoeding. Na 1,5 maand kwam zij geheel ondervoed naar ons. Ze had koorts, braakte, had diarree. Gestart met infuus en sondevoeding. Ook bleek zij nog malaria te hebben maar inmiddels is ze van haar sonde en infuus af en drinkt zij zelfstandig. Bijzonder om te zien hoe anders ze gewend ze zijn te leven in de thuis situatie. Rose had de neiging om bij haar buurman baby Desmond naast hem in bed te gaan liggen omdat je vaak ziet dat ze in de kleine dorpjes geen eigen slaapkamers hebben. En waarschijnlijk kreeg ze heel veel water te drinken, nu ze steeds naar water wijst. Een meisje met een eigen willetje maar dat is wel wat haar red. Grappig was bijvoorbeeld om te zien hoe zij haar sokjes rondom haar handjes welke voorkomen dat zij haar sonde eruit trok, zij die los trok met haar tanden. Zij is inmiddels ook met aidsremmers gestart.

Verder helaas in de afgelopen periode alweer een aantal baby's terug zien gaan naar de familie wat niet altijd geheel soepel verloopt. Baby Josephine, mooi meisje, daarbij zei de familie nog niet klaar te zijn, maar Els zei dat Josephine er klaar voor was om terug te gaan naar haar familie en uiteindelijk namen ze haar mee. Zo zou Benjamin opgehaald worden door zijn moeder maar zij kwam pas dagen later. Benjamin we missen je bijzonder mooi vrolijke lach. Bij vertrek krijgen ze een muskieten net mee en vaak een tuitbeker voor de baby's omdat ze niet de mogelijkheid hebben om in de thuissituatie te voeden met een fles leren wij hen hier ook al voor vertrek vanuit een tuitbeker te drinken.

Er zijn momenteel 3 kindjes welke voor adoptie op staan maar waarvan 2 families nog geen toestemming hebben gegeven voor adoptie. Mogelijk word er dan een foto in de krant geplaatst, waneer er na 2 weken geen reactie vanuit de familie komt, mag het kind alsnog ter adoptie worden afgestaan. Kennedy kan helaas ook niet terug naar zijn moeder, daar zij bekend is met een psychiatrische achtergrond, al noemen ze dat hier 'gek'. Bijzonder zorgzaam vrolijk kind Kennedy. En Rafael is een echt boef wat ongeveer alles doet wat wij hem verbieden maar zijn glimlach maakt vaak een hoop goed.

Alle grotere kinderen zijn afgelopen zaterdag naar de kapper geweest omdat ze verplicht zijn om op school kort haar te dragen vanwege hygiene.

Afgelopen dagen soms wat moeizamam geweest met de stroomvoorziening. De stroom valt nogal regelmatig uit vanuit de stad maar dan hebben wij gelukkig nog zonneenergie maarr hierin lijkt ook wat mis want momenteel is het hier erg heet en droog en toch valt het vaak al vroeg uit. Wanneer we gebruik maken van zonnenergie dna hebben we helaas geen wasmachine, magnetron en ventilator wat betekent dat we dan de was met de hand moeten doen.en melk op moeten warm op het gasstel of de melkflesjes in hetet water zetten. Alle rep en roer om een paar sneeuwvlokken heb ik ook mgeekregen. Facebook stond er vol mee. Raar idee maar ik wens vele van jullie veel schaatsplezier!

Inmiddels ook afscheid genomen van Gerdi. Zij was hier als vrijwilliger voor 10weken. Ik mis je optimisme Gerdi! Olga is inmiddels ook alweer verder op reis. Zij is een vriendin van Martine en kwam haar hier op zoeken. Met hen ben ik ook naar de Sipifalls geweest. En afgelopen week zijn we op onze vrije dag afgereisd naar Mbale naar een hotel met zwembad inclusief cocktails, massage, warme douche en pizza. Het was een lange reis van in totaal 9,5 uur maar het was het zeker waard. Ook Jaap en Martel vorige week gedag gezegd. Zij waren hier voor 4 weken vrijwilligerswerk. Graag houden we de traditie in ere om de avond vooraf aan het vertrek met z'n alle thee te drinken en met de kinderen na het eten.

Ik waardeer hoe Els me betrekt bij het verpleegkundi aspect. Maar volgende keer hier meer over!

Het spitsuur begint bijna weer dus ik ga afronden. See you muzungu (blanke). Over 4 weken alweer op Nederlandse bodem...

Liefs,