De jungle!!!

Tadaaa, Ik heb de jungle overleefd( 4 dagen in het oerwoud, 4 dagen in het amazonegebied, 4 dagen in de BushBush...Ik heb het allemaal overleefd :D

De laatste dagen voor de raleighvallen waren nog druk met allerlei inkopen en spullen inpakken. Op maandag ben ik nog naar het internetcafe geweest en met Anna meegeweest naar haar salsales om te kijken hoe het er bij haar aan toe gaat. Dinsdag was ik weer zelf aan de beurt om salsales te volgen. De laatste officiele les voor het afdansen…SPANNEND!! Donderdag had het weer ontzettend veel geregend. Wanneer het hier zoveel regent hoeven sommige kinderen niet naar school. Ook gaan sommige mensen niet naar hun werk. Wat wij die dag wel hebben gemerkt is dat het heel moeilijk is om een taxi te bereiken. We kwamen 3 kwartier te laat aan op ons werk. Gelukkig deden ze er daar niet moeilijk over. Ook de weg voor het ziekenhuis was weer helemaal onder water gelopen. ’s Avonds nog hardgelopen met Anna, Els en Vincent. Na het hardlopen mijn tas deels ingepakt voor het tripje naar de raleighvallen.

Donderdag was het zover. We moesten om 10 uur klaarstaan om vervolgens naar vliegveld ‘Zorg en Hoop’ te gaan. Daar aangekomen werd alles gewogen, 5 kilo is passen en wegen om mee te nemen. Kennis gemaakt met de overige 7 mensen die meegingen. We waren in totaal met 16 mensen. Enige tijd later mochten we dan ook echt het vliegtuig in:S Wat een gammel dingetje was dat zeg...Maar dat maakte de vlucht van een uur er niet minder op!! Want als je eenmaal boven Paramaribo vliegt en daarna boven het tropisch regenwoud, kijk je je ogen uit!! Na een turbulente vlucht geland te zijn op een grasmatterige landingsbaan moesten we alle spullen naar onze hutten brengen. We kregen een rondleiding en vervolgens zijn Anna en ik het water ingegaan. Er stond daar echt flinke stroming dus we moesten echt oppassen. Ook voor de rotsen.. Ontzettend veel zon gehad, dus alweer een klein beetje verkleurd :D De hele middag en avond hadden we de tijd om te chillen en te relaxen. We sliepen met ze alle onder 1 grote palmhut met allemaal stapelbedden. Verder was er een keuken en een eetkamer.

Volgende dag moesten we vroeg opstaan om ons klaar te maken om de Voltzberg te beklimmen. Eerst moesten we een stukje varen, vervolgens 2 uur lopen dwars over door het oerwoud heen. We moesten verplicht naar de grond kijken om niet te struikelen over de takken. Het weer zat redelijk mee, het was droog en licht bewolkt maar al met al was het een zware tocht. Ook niet iedereen ging dan mee de berg op toen we daar aankwamen. Het is een erg steile route naar boven en het laatste gedeelte loop je zonder enig groen om je heen waardoor het erg warm is. Toch was het het uitzicht zeker waard. We konden echt kilometers ver kijken. Het geeft je echt een beetje een overwinningsgevoel als je de hele tocht heb afgelegd. Toch verdwijnt dat gevoel snel als je weet dat je ook de terugweg nog af moet leggen. We zijn onderweg enkele beestjes tegen gekomen. Veel insecten, hagedissen, konijnen (ze lijken erg op grote cavia’s), een giftige slang, een gecarameliseerde kever (dood welteverstaan), nog een klein schildpadje. Ook hebben we wel brulapen gehoord maar helaas niet gezien. Bij het verblijf hadden we al wel aapjes gezien maar deze zijn niet echt wild want de meeste eten gewoon banaan uit je hand.

Helaas viel onze gids wel wat tegen. Hij vertelde erg erg weinig. Enkele van ons. Eigenlijk al mijn huisgenootjes :$ hebben nog een levende made op. De made zit trouwens in een vrucht die ze open hakken en wanneer deze made groot word, word het een neushoornkever. Wijze Marije dacht dat ze het ook maar beter niet kon doen, er moet er toch 1 voor de zieke zorgen ;) Gelukkig is er niemand ziek van geworden en het schijnt zelfs gezond te zijn.

Aan het einde van de wandeltocht mochten we onder een waterval gaan zwemmen. Heerlijk voor de afkoeling. Niets beter om onder een waterval te gaan staan. Vervolgens weer terug met de boot naar ons verblijf. Superstoer zo’n bootje. Het is een heel laag bootje die echt net tussen al die rotsen door vaart.

Ennn...ik heb alweer wat nieuws geleerd. In de Raleighvallen heb ik leren klaverjassen. Ook Marije kon het nog niet dus konden we het samen leren. Anna, Dieirdre, Els, Marije en Vincent waren toch wel ‘De Klaverjasmaatjes’!!

Ooit gedacht dat ik onder een vogelspin zou slapen. In onze palmbomenhut zaten er minstens 2!! Wanneer je er 1 wil zien kijk dan maar even op: annainparamaribo.waarbenjij.nu Ze heeft er echt boven gehangen dus het is een zeer mooie scherpe foto geworden.

Zaterdag zouden we weer naar andere watervallen gaan maar het weer zat een beetje tegen. Toch zijn we rond het middaguur vertrokken. Na eerst weer een stukje gevaren te hebben maakte ik een mooie smakkerd op de rotsen. Toch stug door gegaan. De tocht naar de Moedervallen was niet zo heel lang. Bij de moedervallen mochten we niet zwemmen maar we konden er wel erg mooie foto’s maken. Onze gids heeft ons nog wel naar een andere waterval gebracht, waar we konden zwemmen. Aan het einde van de middag zijn we nog bij de bewoners van het eiland wezen kijken die aan het vissen waren. Veel verschillende vissoorten gezien waaronder ook piranha’s!! ’s Avonds gingen de Raleighboys optreden omdat het onze laatste avond was. Ze maken dan vooral muziek en zingen erbij. Na afloop bleven ze erg bij onze hut hangen tot grote ergernis van sommige mensen. Op den duur hebben we ze dan ook weggestuurd. Andere toeristen gaan er soms wel op in en daardoor blijven ze het toch proberen.

Volgende ochtend was onze laatste ochtend alweer. Aan het einde van de ochtend kregen we nog een rondleiding over het eiland door een andere gids die wat meer kon vertellen. Rond het middaguur zijn we met het vliegtuig weer vertrokken naar Paramaribo. Daar aangekomen kwamen we er toch wel achter dat er weer ontzettend veel regen was gevallen en grote delen onder water stonden. Na afscheid genomen te hebben van de overige groepsgenoten zijn we naar huis vertrokken. Die avond kwamen er ook nog 2 nieuwe huisgenootjes: Thijs en Linda. Linda blijft voor een maand en Thijs voor 3 maanden. Hij gaat hier co-schappen lopen en Linda houd vakantie. Nu is het huis helemaal compleet: Anna, Anne, Deirdre, Els, Johan, Linda, Marije v Es, Marije v Leeuwen, Thijs. Ook Vincent is er nog maar hij is hier op vakantie.

KONINGINNEDAG!! Jammer genoeg was dit voor ons geen vrije dag en moesten we gewoon gaan stage lopen. ’s Avonds was het dan wel tijd voor een feestje. Eerst gingen met z’n alle uiteten bij het pannekoeken/poffertjeshuis, vervolgens nog een cocktail wezen drinken en daarna naar het feest bij de Lindeboom. Het leek in het begin niet zo gezellig maar uiteindelijk toch een gezellig avondje gehad!!

Dinsdag: DAG VAN DE ARBEID oftewel een vrije dag voor ons!! Ook was die dag Anne jarig en als cadeau hadden we om met z’n alle naar de Hammam te gaan. Een Turks badhuis. Rond het middaguur vertrokken we met ze alle er naar toe. We kregen een inleiding en vervolgens werd ons het dagprogramma verteld. Ons geluk kon niet meer op toen we hoorde dat ze daar warme douche hebben. We zijn het zwembad ingegaan en daarna met ze alle in de stoomcabine. Daarna mochten de eerste de hammam al in waar je helemaal schoon werd gescrubt en vervolgens een massage. Nadat iedereen in de hammam was geweest, kregen we onze lunch. Na de lunch mochten we nog even van de zon genieten en het zwembad. Daarna kregen we nog een rondleiding door het gebouw en vervolgens zijn we naar huis vertrokken. Thuis aangekomen hebben we taart van Anne op. Daarna zijn we vertrokken naar het onafhankelijkheidsplein om daar het feest van de dag van de arbeid mee te maken.

Woensdag was de grote dag voor Johan en Marije v Es die hun themabijeenkomst moesten geven. Het ging over Patiënt gericht verplegen. Hier in de ziekenhuizen verplegen ze voornamelijk taakgericht. Erg interessant was het, vooral ook omdat sommige het er totaal niet mee eens waren.

’s Avonds zijn we nog voor salsa gaan oefenen. Ennn ik heb die dag wel 7!!!!!!!! Kaarten gehad. Ontzettend leuk weer want die week ervoor was er geen postbode langs gekomen door de heftige regenval. Allemaal hartstikke bedankt. Ik ben er erg blij mee.

Donderdagavond weer naar de Boonoonoos geweest. Ook onze buurjongen ging mee. Nog een ex-huisgenootje van ons gezien. Ze heeft een half jaar geleden in het huis gewoond. Kennis met haar gemaakt en nog een tijdje staan praten. Nick en Simon, DE vrienden van Jan Smit, treden hier morgen op maar die avond waren ze al in Boonoonoos. Nou, dichterbij kan je niet komen:P

Nadat we thuis aankwamen en ik op bed lag, kwam Anna nog even naar me toe. Zij was niet meegeweest naar Boonoonoos. Ze had die middag nadat ze even op bed had gelegen van het ene op t andere moment, ontzetten rode uitslag gehad wat erg jeukte. Die nacht kon ze er niet van slapen en leek het nog erger te worden. Ook haar lippen waren erg dik. Ze vroeg me of het verstandig was om naar de SEH te gaan. Het leek ons beide misschien toch wel verstandig en ik ben toen met haar meegeweest. Ze kreeg daar 2 injecties. Het vreemde was dat ze niet gaan onderzoeken waar de uitslag vandaan komt. Ook kreeg ze nog een medicijn op recept mee en mag ze haar malariatabletten niet meer slikken. Anna kreeg wel wat last van de bijwerkingen van de injecties en daardoor leek ze een beetje stoned/lacherig. Al met al was het een interessante ervaring.

Vrijdag zouden we dolfijnen gaan kijken. We waren met een groep van 10 mensen. Het regende erg veel dus onze poncho’s kwamen goed van pas. We zijn met onze bootsman eerst naar Nieuw Amsterdam gevaren waar we een uitgebreide rondleiding kregen. Daarna zijn we verder gevaren om te kijken of we dolfijnen zagen maar nog steeds niks gezien. Op een gegeven moment hebben we de boot bij een plantage aangelegd en zijn we daar wat wezen drinken. Ook op de terugweg zochten we weer naar de dolfijnen maar helaas weer niks gezien.

Thuis aangekomen maakten we ons klaar voor salsa. Die avond moesten we afdansen: Anna voor Semi-gevorderd. Anne, Deirdre, Johan, beide Marije’s voor Beginners. Gelukkig zijn we allemaal geslaagd. Het gaat zo dat beneden moet iedereen wachten. Je word met ze vijven geroepen. Een gevorderde man kiest jou uit om mee te dansen. Vervolgens moet je 2,5 merengue en 2,5 minuut salsa dansen. 4 juryleden houden je in de gaten en die geven je achteraf een ja of een nee of je wel of niet doorgaat. Ook je danspartner geeft je een ja of een nee. Ik had 1 nee en daarnaast kan je nog maximaal 3 aandachtspunten krijgen waar je op moet letten. Ik had ze alle drie dus ik kan er hard aan gaan werken. Daarna zijn we uit eten geweest en tegen middernacht zijn we nog naar de stad geweest met zijn vijven om daar wat te drinken. Ook daar zagen we Nick en Simon weer.

Zaterdagochtend nog even de stad ingeweest met Anna. Eindelijk een eigen mobiel gekocht dus als je me wil bellen, mail me maar voor mijn nummer. Helaas ben ik nu al bijna 2 weken niet op internet geweest. Eerst was er een storing in de buurt waardoor het uit was gevallen. Van het weekend deed het het weer maar toen had ik er geen tijd meer voor en nu wilde ik zondag maar toen was er een glasvezelkabel of zoiets gebroken waardoor al het internet in Suriname was afgesloten. Nu hoop ik snel weer op internet te kunnen om ook mijn weblog te plaatsen. Zaterdagmiddag kregen we een rondleiding door de stad Paramaribo. Eerst zijn we naar Paramaribo-Noord gereden waar de rijke mensen wonen. Daar staan echt hele grote villa’s en zijn de weg allemaal verhard. Ook zie je geen afval op straat. Je ziet geen zwerfhonden. In die buurt hebben ze zelf een watersluis wat overstromingen voorkomt. Verder zie je weinig winkels in die buurt omdat de mensen rust willen. Vervolgens zijn we naar Paramaribo-Zuid gereden. Daar zijn het bijna allemaal onverharde wegen. Veel hangjongeren op straat. Veel afval op straat. Sommige huizen hebben geen elektriciteit en geen water. Ze gebruiken water uit de rivier. Sommige huizen hebben zelfs een open riool voor hun huizen. Ook staan de vloer gelijk aan de vloer van buiten waardoor wanneer het veel regent, dan alles onder komt te staan. Gordijnen dienen vaak als deuren. In deze buurten zie je veel criminaliteit. Sommige mensen hebben geen kinderen omdat ze hen niet kunnen geven wat ze verdienen. Veel zwerfhonden zie je op straat lopen.

Die avond zijn we met ze alle uit eten gegaan bij Chinees restaurant Dumpling. Ik heb alweer gekozen voor de Chow Mien of zo iets. Het smaakte weer erg lekker. Na het eten zijn we naar huis gegaan en tegen middernacht zijn we met z’n vijven uit geweest in ZsaZsaZsu! Een nog nieuwe discotheek waar we het erg naar ons zin hebben gehad.

Zondagochtend ben ik samen met Anne, Deirdre en Johan naar de kerk geweest. Er was daar een genezingsdienst. Eerst begon de dienst met veel liedjes zingen en daarna een lange preek over het geloof en de genezingsdienst. Vervolgens begon de pastoor met zijn genezingsdienst. Eerst vertelde hij een aantal eerdere ervaringen. Hij vertelde dat een man 2 benen was kwijtgeraakt door een ongeluk. Hij is toen naar een genezingsdienst gegaan en zijn benen zijn toen weer aangegroeid en toen kon hij weer lopen. Ook vertelde hij een verhaal dat er iemand was die was helemaal verscheurd door hyena’s. Nadat hij een dag dood was, hadden zijn familie toch nog hoop en hebben ze hem bij een berg neer gelegd. Een dag later kwam hij levend bij zijn familie aanlopen. Voor deze verhalen riep de pastoor dat de zoon van God binnen kwam lopen. Vervolgens kwam er een man die een houten kruis droeg binnenlopen met 3 ridders achter zich aan. Hij droeg (geschreven op papier) de 39 hoofdziekten op zijn rug. Door de ridders werd hij geslagen met zwepen. Nadat dit had afgespeeld en de pastoor over de verhalen had verteld, riep hij omstebeurt een aantal mensen naar voren. Zij vertelden over hun ervaringen.1 vrouw had eczeem en zij was eerder naar een genezingsdienst geweest en vertelde nu met alle overtuiging dat het weg was. Zo vertelde ook een vrouw met hernia haar verhaal en nog enkele andere mensen. Daarna riep de pastoor 1 van de hoofdziekten of, bijvoorbeeld oogaandoeningen, en mochten de mensen naar voren komen. Soms ging de pastoor voor hen alle bidden en soms deed hij het voor ieder apart. Ook was er een gehandicapt jongentje wat door zijn oma werd gedragen. Ook voor hem werd gebeden. Sommige mensen zagen zijn benen een andere stand aannemen/ bewegen en dan gaat de hele gemeente allemaal juichen en joelen en klappen. Er kwam ook een vrouw naar voren, haar man heeft prostaatkanker. Zij kreeg een zakdoek mee waar iets van olie op zat en dat moest ze op de prostaat van de man leggen en nog enkele woorden uitspreken en dan zou haar man genezen. Ook werden er nog enkele mensen onwel. Sommige mensen die ziek zijn/waren, daarbij sprak de pastoor over een verkeerde geest. Die geest moest uit dat lichaam en sommige mensen begonnen dan helemaal te trillen en vielen achterover. Ook schreeuwden ze daar vaak bij. Al met al was het erg indrukkenwekkend. De dienst duurde bijna 4 uur lang.

Maandag, dinsdag en woensdag mag ik late dienst draaien. Ik wil graag een keer meemaken hoe dat is. Eerst wilde ik dat graat op de SEH doen maar dat mag niet omdat stagiaires die verantwoordelijkheid nog niet aan kunnen. Nu loop ik stage op de Mannen Chirurgie. Interessante afdelingen met veel verschillende wonden. Ook liggen er gedetineerde die politiebewaking hebben. Die gedetineerden hebben bijvoorbeeld schotwonden of steekwonden. Ook kunnen we op deze afdeling weer een aantal opdrachten doen.

Voor volgend weekend staat in de planning om naar Galibi te gaan met Deirdre, Linda, beide Marije’s en Thijs. Je kan daar reuzeschildpadden op het strand zien wanneer ze eieren leggen.